اضافه کاری بر اساس شرایط و زمان انجام آن به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شود. در ادامه به شرح انواع اضافه کاری و ضریب‌های آن پرداخته می‌شود:

1_اضافه کاری عادی:
زمانی که کارگر در روزهای کاری عادی، علاوه بر ساعات مقرر فعالیت می‌کند؛ این اضافه کاری با افزایش ۴۰ درصد از مزد عادی محاسبه می‌شود.

2_اضافه کاری جمعه:
در صورتی که کار در روز جمعه انجام شود، علاوه بر ۴۰ درصد اضافه کاری، برای جمعه کاری نیز ۴۰ درصد اضافی لحاظ می‌شود، بنابراین مزد ساعت کار در جمعه به ۱۸۰٪ از مزد عادی می‌رسد.

3_اضافه کاری شبانه:
ساعات کار از ۱۰ شب تا ۶ صبح، مشمول فوق‌العاده شب کاری ۳۵ درصد به علاوه ۴۰ درصد اضافه کاری است؛ بنابراین ضریب محاسبه مجموعاً ۱۷۵ درصد می‌باشد.

4_اضافه کاری تعطیل کاری:
در روزهای تعطیل رسمی (به جز جمعه در صورت تعویض با روز دیگر) نیز اضافه کاری طبق اصل ۴۰ درصد مشمول دریافت مزد اضافی محسوب می‌شود.

5_اضافه کاری در قراردادهای پاره وقت:
برای کارگرانی که ساعات کاری آن‌ها کمتر از ۴۴ ساعت در هفته است، اضافه کاری محاسبه نمی‌شود. تنها زمانی که ساعات کاری موظفی تکمیل شده و بعد از آن نیز فعالیت صورت گیرد، اضافه کاری و مبالغ مربوط به آن به حق کارگر تعلق خواهد گرفت.

این ضریب‌ها موجب می‌شوند که کارگر در شرایط مختلف فعالیت، مزایای متفاوتی دریافت کند که در فهرست مزایای حقوقی کارگران به دقت درج شده است.